Bocian Filip - bocianie gniazda

Jeszcze kilka lat temu główna ulica wsi była pełna napowietrznych kabli, które stanowiły stałe zagrożenie dla ptaków w okolicy. Bliskość rzeki Bodrog sprawia, że Bodrogkeresztúr jest popularnym siedliskiem bocianów. Jednak śmierć Filipa, bociana, który mieszkał we wsi przez 12 lat, w 2018 roku również uwypukliła problem napowietrznych kabli.

Dawna Synagoga

Według spisu ludności z lat 1723-24, w Bodrogkeresztúr mieszkało już 7 rodzin żydowskich, a ich liczba systematycznie rosła w XVIII wieku. O umacnianiu się społeczności i życia religijnego świadczy fakt, że pierwszy rabin społeczności żydowskiej w Peszcie, Israel Wahrmann, był rabinem w Bodrogkeresztúr przed 1765 rokiem, a z tego samego roku pochodzą zapisy, że targ w Bodrogkeresztúr odwiedzali żydowscy kupcy z komitatu Peszt. Kilka dekad później, w 1786 roku, w osadzie odnotowano 256 żydowskich mieszkańców w 65 gospodarstwach domowych.

Dawny Zamek Széchenyi-Wolkenstein

Oszvald Wolkeinstein, potomek Julianny Rákóczi, zbudował dwór u podnóża wzgórza Dereszla w ostatniej ćwierci XIX wieku.

Dom Rabina

Rabin zmarł w kwietniu 1925 roku, a w dniu jego pogrzebu na stacji kolejowej w Bodrogkeresztúr sprzedano 12 000 biletów. W rocznicę jego śmierci w kolejnych latach do Bodrogkeresztúr przybywały setki pielgrzymów – a dziś pielgrzymi przyjeżdżają nie tylko w rocznicę, ale o każdej porze roku.

Dom Rákóczich

Budynek z czterema pokojami mieszkalnymi służył jako rezydencja rodziny Rákóczi, głównie podczas winobrania. Barokowy dom został zbudowany w XVII wieku, ale nieco przebudowany sto lat później i do dziś można go oglądać w tej formie. Jest to najstarszy budynek w wiosce, który nie jest obiektem sakralnym, a na jego ścianach wciąż widnieje łaciński napis: „Pokój w twoich murach obronnych i spokój w twoich pałacach”.

Greckokatolicki Kościół

Greckokatolicka parafia w Bodrogkeresztúr została założona w 1766 roku.

Kościół Kalwiński

Kościół w stylu Ludwika XVI został zbudowany pod koniec XVIII wieku. W tamtym czasie obecna ulica Felső była główną ulicą wsi, a zgodnie z dekretami Józefa II protestanci mogli budować kościół jedynie 30 metrów dalej od głównej ulicy, tyłem do niej. Historia oddała sprawiedliwość społeczności reformowanej w taki sposób, że dolna ulica, bliżej rzeki Bodrog, stała się główną trasą dla kupców wina, a ostatecznie dolna ulica, biegnąca wzdłuż rzeki, przejęła rolę głównej ulicy.

Kościół rzymskokatolicki

Rzymskokatolicki kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego pochodzi z XIII wieku.

Muzeum Octu Acetania

Słowo ocet nie zawsze kojarzy się z wyrafinowaną wartością gastronomiczną. Częściej przywodzi na myśl techniki sprzątania naszych babć lub smak zupy fasolowej z dodatkiem octu.

Pomnik węgierskiego księcia Ferenca Rákóczi II.

W 1648 roku Ferdynand III przekazał Bodrogkeresztúr Györgyowi Rákócziemu. Pół wieku później, w 1699 roku, Ferenc Rákóczi II i Julianna Rákóczi uzgodnili podział majątków, w wyniku czego Julianna Rákóczi została właścicielką posiadłości w tej wiosce. W tym samym czasie wojna o niepodległość Rákócziego zaważyła na losach całego regionu Tokaj-Hegyalja – dzięki temu w centrum wioski znajduje się teraz naturalnej wielkości popiersie Rákócziego, odlane z brązu przez rzeźbiarza Gézę Balogha na podstawie obrazu Ádáma Mányokiego.

Ratusz Wiejski

Obecny Ratusz Wiejski był własnością książąt Hohenlohe, a w 1929 roku został zakupiony przez zarząd gminy.

Skarbiec Bodrogkeresztúr

Keresztúr było zamieszkane już w czasach prehistorycznych. Świadczą o tym odkrycia dwóch wielkich zbiorów artefaktów.

Studnia Gryfa

Od 2010 roku dzieło Sándora Gyuli Makoldiego, mieszkańca Bodrogkeresztúr i twórcy kilku rzeźb na placach publicznych, dostarcza wodę zmęczonym wędrowcom w sercu wioski. Ważnym motywem z grobów wodzów z okresu węgierskiego podboju, odkrytych w regionie Bodrogköz, jest ptak gryf – mityczne stworzenie znane z opowieści o synu Białego Konia, potężna i budząca respekt siła, która może unieść cię na wysokości, których inaczej nie osiągniesz. Dlatego rzeźba została zaprojektowana w taki sposób, aby ludzie mogli usiąść na jej grzbiecie, podczas gdy ona daje spragnionym dar ożywiającej wody ze swojego ciała.