Sakralne cuda i zrównoważone doświadczenia – 5 europejskich sanktuariów maryjnych, które każdy powinien zobaczyć

Sewilla jest jednym z liderów zrównoważonej turystyki w Hiszpanii: miasto zdobyło tytuł Europejskiej Stolicy Inteligentnej Turystyki, zarządza przepływem turystów za pomocą zaawansowanych systemów opartych na danych i aktywnie promuje ekologiczne środki transportu – rozwijając sieć tramwajową, program rowerów miejskich oraz zielone parki. Ponadto regularnie organizuje międzynarodowe konferencje na temat zrównoważonej turystyki, wzmacniając swoją rolę w europejskiej transformacji ekologicznej.

Historia i cuda figury Maryi:
Figura „La Virgen de la Esperanza Macarena” – Matki Bożej Nadziei – została wykonana w XVII wieku, a jej autorstwo jest przedmiotem sporów, choć najczęściej przypisuje się ją Juanowi de Mesa. Wyjątkowość figury polega na jej naturalnych rozmiarach i niezwykłej ekspresji emocjonalnej, przedstawiającej Matkę Bożą Bolesną. Na jej twarzy błyszczą szklane łzy, które według legendy wielokrotnie pojawiały się samoistnie – wierni uważają to za cud płaczącej figury.

Z figurą wiąże się wiele opowieści:

• Podczas hiszpańskiej wojny domowej mieszkańcy miasta wierzyli, że dzięki wstawiennictwu Matki Bożej Sewilla uniknęła większych zniszczeń.

• Według wielu relacji modlitwy wiernych przed figurą prowadziły do niespodziewanych uzdrowień, pojednań czy rozwiązywania beznadziejnych sytuacji.

• Mieszkańcy szczególnie w trudnych czasach – podczas epidemii czy kryzysów gospodarczych – zwracali się do Macareny, nazywanej „Matką Sewilli”.

Ozdoby figury są równie wyjątkowe: Matka Boża nosi złotą koronę i bogato haftowany płaszcz, który często jest darem wiernych lub prezentem wykonanym z wdzięczności.

Csíksomlyó to nie tylko serce turystyki religijnej, ale także integralna część życia kulturalnego i społecznego miasta Miercurea Ciuc. W czasie odpustu zielonoświątkowego przybywają tu setki tysięcy ludzi, ale region przez cały rok oferuje bogatą ofertę turystyczną: piesze wędrówki, lokalną gastronomię – na przykład autentyczne smaki kuchni szeklerskiej – oraz wydarzenia kultywujące tradycje. Miercurea Ciuc kładzie coraz większy nacisk na zrównoważony rozwój: rozwija transport publiczny i promuje lokalne produkty, starając się zmniejszyć ekologiczny ślad turystyki. Dzięki temu miasto i okolice są atrakcyjnym celem dla odpowiedzialnych podróżników, łączącym doświadczenia religijne i kulturalne.

Historia sanktuarium:
Franciszkański klasztor i kościół w Csíksomlyó zostały zbudowane w XV wieku i już wtedy były ważnym miejscem pielgrzymkowym: wierni z okolicy regularnie pielgrzymowali tu, aby oddać cześć Matce Bożej Wspomożycielce. Miejsce to zyskało szczególne znaczenie w 1567 roku, kiedy książę Siedmiogrodu Jan Zygmunt próbował narzucić protestantyzm i wysłał wojska, aby złamać opór katolickich Szeklerów. Szeklerzy zebrali się w górach Csíksomlyó, prosząc o ochronę Matkę Bożą, i pokonali wojska księcia. Wierni przypisali zwycięstwo wstawiennictwu Maryi i złożyli obietnicę, że co roku w Zielone Świątki będą wracać do sanktuarium. Tak narodził się odpust w Csíksomlyó, który do dziś jest największą pielgrzymką w języku węgierskim w Karpatach.

Historia figury Maryi:
Znajdująca się w kościele późnogotycka figura „Matki Bożej Wspomożycielki z Csíksomlyó” pochodzi z początku XVI wieku, ma ponad dwa metry wysokości i należy do największych figur sakralnych w Europie. Wierni uważają ją za cudowną: z figurą wiążą się uzdrowienia, wysłuchane modlitwy i historyczne przetrwanie społeczności Szeklerów.

Położona w dolinie Maruszy Máriaradna jest jednym z najważniejszych maryjnych sanktuariów w Siedmiogrodzie, które od wieków przyciąga pielgrzymów i miłośników kultury. Barokowy kościół i klasztor franciszkański to nie tylko centrum sakralne, ale także cenny zabytek architektury. Odwiedzający mogą poza duchowymi przeżyciami odkrywać piękno przyrody regionu Maruszy oraz lokalną kuchnię. W ostatnich latach, w ramach renowacji, wprowadzono rozwiązania energooszczędne i współpracę z lokalnymi społecznościami, co wzmacnia zrównoważoną turystykę, łącząc dziedzictwo przeszłości z odpowiedzialnym podejściem do przyszłości.

Historia sanktuarium:
Od XVII wieku katolicy z okolicy przybywali do Máriaradny na modlitwę, a franciszkanie szybko założyli tu klasztor. W XVIII wieku, dzięki wsparciu Marii Teresy, zbudowano okazały barokowy kościół, który stał się jednym z najważniejszych ośrodków religijnych Banatu. Sanktuarium wielokrotnie było zagrożone przez wojny, ale wierni zawsze je odbudowywali.

Historia obrazu Maryi:
Początki pielgrzymek wiążą się z XVII-wiecznym obrazem Maryi, który w cudowny sposób ocalał podczas ataku tureckiego. Według tradycji kościół został podpalony, ale obraz pozostał nietknięty w płomieniach. Ten cud zapoczątkował kult maryjny w Máriaradnie, a wierni od wieków szukają przed obrazem pocieszenia, uzdrowienia i wstawiennictwa.

Chorwackie narodowe sanktuarium, gdzie słynna figura Czarnej Madonny i otaczająca ją bazylika od wieków są centrum chorwackiej tożsamości katolickiej. Oprócz duchowych przeżyć pielgrzymów przyciąga malowniczy krajobraz Zagorja, lokalne wina i gastronomia oraz tradycyjne rzemiosło. 

Historia sanktuarium:
Máriabeszterce od XVI wieku odgrywa kluczową rolę w chorwackim katolicyzmie. W czasach okupacji tureckiej miejscowość stała się symbolem zachowania wiary i tożsamości. W XIX i XX wieku sanktuarium zyskało znaczenie ogólnokrajowe, a odwiedzali je liczni chorwaccy biskupi oraz sam Jan Paweł II.

Historia figury Maryi:
Słynna figura Czarnej Madonny powstała w XV wieku. W czasach zagrożenia tureckiego proboszcz ukrył ją, aby uchronić przed zniszczeniem, jednak według tradycji figura wielokrotnie w cudowny sposób odnajdywała się. Ten „powracający” cud uczynił sanktuarium jednym z najświętszych miejsc narodu chorwackiego. Z figurą wiąże się wiele wysłuchanych modlitw i uzdrowień, dlatego wierni otaczają ją tablicami wotywnymi i darami.

Tło historyczne:
W 1923 roku papież Pius XI ogłosił Marija Bistricę narodowym sanktuarium, uznając jej znaczenie dla całego kraju. W 1984 roku Jan Paweł II odwiedził sanktuarium, wzmacniając kult figury Maryi, która do dziś jest centralnym elementem duchowego życia Chorwacji.

Szentkút to narodowe sanktuarium Węgier, które jest również częścią Novohrad–Nógrád UNESCO Global Geopark. Wyjątkowe dziedzictwo geologiczne okolicy – źródła krasowe, formacje skalne, ścieżki edukacyjne – stanowi atrakcję dla geoturystyki, dzięki czemu obok duchowych przeżyć teren przyciąga miłośników przyrody i ekoturystyki. W restauracji pielgrzymkowej oferowane są potrawy z certyfikatem GEOfood, przygotowywane z lokalnych składników, łącząc doświadczenia religijne i kulinarne z ideą zrównoważonej turystyki.

Jakie legendy wiążą się z tym miejscem pielgrzymkowym? 

O pochodzeniu źródła w Szentkút zachowało się wiele legend:

• Widzenie pasterza: Według tradycji w XII wieku pasterzowi ukazała się Matka Boża, a w miejscu, gdzie stanęła, wytrysnęło źródło. Woda ta była związana z wieloma uzdrowieniami i cudami, co dało początek nazwie sanktuarium.

• Legenda o św. Władysławie: Inna tradycja mówi, że król Władysław, uciekając przed Kumanami w lasach Mátry, poczuł pragnienie i uderzył mieczem w skałę, z której wytrysnęło źródło. To źródło stało się centrum pielgrzymek, a jego wodę do dziś uważa się za uzdrawiającą.