Jeziora, skały, duchy – 6 cudów natury w Transylwanii, które musisz zobaczyć przed śmiercią

Najwyższy szczyt pasma górskiego Harghita (1801 m), często nazywany „świętą górą Szeklerów”. Zimą raj dla narciarzy, latem ulubiony cel turystów, pielgrzymów i fotografów przyrody. Ze szczytu roztacza się panoramiczny widok na główne grzbiety Karpat Wschodnich.

Na szczycie znajduje się krzyż i kamień pamiątkowy, gdzie często odbywają się uroczystości i narodowe pielgrzymki. Wulkaniczne podłoże pochodzenia termalnego w okolicy jest doskonałym miejscem do zbierania grzybów, a pobliskie źródła mineralne są również charakterystyczne. Madarasi Harghita to krajobraz łączący unikalne wartości kulturowe i przyrodnicze.

(Link do oryginalnego zdjęcia)

Wzgórze Ślimaka w Korondzie to 8-hektarowy rezerwat geologiczny na północnym krańcu Korondu (Rumunia), położony na wysokości około 643 metrów. Znajduje się tu największe w Rumunii złoże aragonitu – błyszczącego minerału węglanowego, uznawanego za półszlachetny kamień. Obszar ten jest chroniony od 1980 roku.

Ścieżka edukacyjna jest dobrze wyposażona: barierki ochronne, ławki i tablice informacyjne pomagają zwiedzającym w odkrywaniu fascynujących zjawisk geologicznych. Można tu zobaczyć nie tylko złoża aragonitu i kalcytu, ale także skamieniałości zatopione w kalcycie, co stanowi dodatkową atrakcję.

(Zdjęcie: Visit Harghita FB)

Jezioro Czerwone (Lacu Roșu) znajduje się u podnóża Wąwozu Bicaz i wyróżnia się wystającymi z wody pniami drzew zatopionego lasu. Powstało w 1838 roku w wyniku nagłego osunięcia ziemi. Czerwonawy kolor wody pochodzi od osadów spływających z góry Veres-kő podczas deszczu.

Legenda o powstaniu jeziora jest tragiczna i mistyczna. Według opowieści młoda dziewczyna, Eszter, została porwana przez okrutnego herszta bandytów. Modliła się do Boga o uwolnienie, a niebiosa odpowiedziały gniewem: rozpętała się potężna burza, a osuwające się góry pochłonęły porywacza. Na jego miejscu powstało jezioro, a wystające pnie drzew są świadectwem zniszczonego lasu i przeszłości.

Wąwóz Bicaz, wyrzeźbiony przez potok Bicaz, to jedna z najbardziej znanych przyrodniczych atrakcji Transylwanii. Charakteryzuje się 200–300-metrowymi ścianami skalnymi i krętymi ścieżkami. Wąwóz Bicaz to nie tylko atrakcja przyrodnicza, ale także ulubione miejsce treningowe dla alpinistów.

Wąwóz stanowi przejście między Mołdawią a Transylwanią i od zawsze był miejscem wymiany handlowej i kulturalnej. Otaczające go Góry Hasmas obfitują w endemiczne gatunki roślin i zwierząt, a teren jest chroniony jako rezerwat biosfery UNESCO.

Jezioro w kraterze góry Csomád to jedyne w Europie Środkowej zachowane jezioro wulkaniczne. Jego spokojną taflę otacza las iglasty, a brzegi przecinają piesze szlaki. W pobliżu znajduje się torfowisko Mohos z unikalnym ekosystemem, będące prawdziwym rezerwatem biosfery.

Z jeziorem Świętej Anny wiąże się legenda. Okrutny pan próbował zmusić młodą dziewczynę, Annę, do małżeństwa. Dziewczyna modliła się o ratunek, a według legendy niebiosa wysłuchały jej: góra rozstąpiła się, pochłonęła tyrana, a na jego miejscu powstało jezioro o krystalicznie czystej wodzie. Stojąc wśród starych lasów, w tafli jeziora można dostrzec ducha tej opowieści.

Jedna z najbardziej znanych atrakcji Gór Hasmas. Samotna Skała (Piatra Singuratică) to samotnie wznoszący się blok dolomitu o wysokości 1608 m, którego charakterystyczny kształt jest rozpoznawalny z daleka. Można się tam dostać zarówno od strony Wąwozu Bicaz, jak i Gór Hasmas.

Nazwa pochodzi od tego, że skała stoi samotnie, niczym strażnik nad krajobrazem. Z miejscem związana jest legenda: według niej w dawnych czasach stał tu na straży wojownik Szeklerów, który czekał na swoich poległych towarzyszy, ale nigdy się nie doczekał. Bogowie zamienili go w skałę, aby wiecznie przypominał o przeszłości. W pobliżu znajduje się schronisko, które jest doskonałym miejscem odpoczynku dla turystów.

(Zdjęcie: Dezső László / Visit Harghita)

Te sześć cudów natury to nie tylko wizualna uczta, ale także podróż w głąb geologicznej, kulturowej i duchowej historii Transylwanii. Niezależnie od tego, czy chodzi o potęgę natury (Jezioro Czerwone, Wąwóz Bicaz), wulkaniczną energię (Jezioro Świętej Anny), czy zapierające dech w piersiach panoramy (Madarasi Harghita, Samotna Skała) – te miejsca wciąż na nowo przyciągają ludzi.

Podróżujmy odpowiedzialnie – Hrabstwo Harghita skrywa wyjątkowo wrażliwe skarby przyrody, dlatego zachęcamy wszystkich odwiedzających do dbania o ścieżki, szanowania przestrzeni życiowej mieszkańców i zabierania ze sobą jedynie wspomnień.