Το παρατηρητήριο
Αν ανεβείτε στο παρατηρητήριο πάνω από το χωριό, μπορείτε όχι μόνο να απολαύσετε τη μαγευτική θέα, αλλά και να νιώσετε τη μυστικιστική φύση που οι άνθρωποι της περιοχής απέδιδαν στο φυσικό τους περιβάλλον για αιώνες. Οι τοπικές ιστορίες – που αφηγούνται οι ταπεινοί και γεμάτοι θαυμασμό άνθρωποι – παρουσιάζουν έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν κυριαρχούν στη φύση, αλλά υποτάσσονται στους νόμους της, και σε αντάλλαγμα, η φύση τους προσφέρει όλα τα καλά που μπορούν να φανταστούν.
Περισσότερες πληροφορίες
Από το παρατηρητήριο, μπορείτε να δείτε τον λόφο του κάστρου Szegi στα αριστερά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, το παραμυθένιο κάστρο στον λόφο ήταν κάποτε το σπίτι νεράιδων που περνούσαν την ώρα τους παίζοντας μπάλα. Κάποιες φορές η μπάλα έπεφτε και οι νεράιδες έκλαιγαν. Λέγεται πως ο ποταμός Μπόντρογκ σχηματίστηκε από τα δάκρυά τους. Αυτός ο όμορφος ποταμός εξακολουθεί να μαγεύει τους επισκέπτες μέχρι σήμερα. Την άνοιξη, κατά την περίοδο της πλημμύρας, ο ποταμός μοιάζει με μια ενιαία, αδιάκοπη έκταση νερού, πολλών χιλιομέτρων, με μόνο τα φύλλα των δέντρων και τα κλαδιά των θάμνων να φαίνονται εδώ κι εκεί. Μπορείτε να πάρετε μια βάρκα για να επισκεφθείτε την πλημμυρική ζώνη και να δείτε σπάνια πουλιά και φυτά που είναι μοναδικά για την περιοχή. Το καλοκαίρι, ο ποταμός ηρεμεί, προσφέροντας εξαιρετικές ευκαιρίες για καγιάκ, κανό, βαρκάδα και ψάρεμα. Το ψάρεμα δεν είναι πλέον συνηθισμένο, αλλά κάποτε υπήρχαν 20 οικογένειες ψαράδων στο Μπόντρογκκερεστουρ που ξεκινούσαν για τον ποταμό Μπόντρογκ τα ξημερώματα, συχνά επιστρέφοντας αργά τη νύχτα ή το επόμενο πρωί. Στις ιστορίες τους εμφανίζονται συχνά νεράιδες του νερού και δαίμονες. Σε μία ιστορία, για παράδειγμα, ένα παιδί εμφανίστηκε από το νερό, παίζοντας στην επιφάνεια, και όταν εξαφανίστηκε, ένα γιγαντιαίο δέντρο ξεπρόβαλε ξαφνικά από τη μέση του ποταμού, προκαλώντας τρόμο στις καρδιές των ψαράδων. Στα δεξιά, μπορείτε να θαυμάσετε τον λόφο Κοπάζ, το σημείο συνάντησης των μαγισσών της περιοχής, σύμφωνα με τις ιστορίες. Σύμφωνα με μία ιστορία, η γυναίκα ενός σιδερά στο Μπόντρογκκερεστουρ ήταν επίσης μάγισσα. Ο άντρας της παρατήρησε ότι συχνά εξαφανιζόταν από το σπίτι τα βράδια, οπότε ζήτησε από τον υπηρέτη του να ανακαλύψει πού πήγαινε. Οι μάγισσες συναντιόνταν στον πέτρινο σταυρό μετά το σκοτάδι για να συνεχίσουν τη νύχτα στο όρος Τοκάι. Η γυναίκα του σιδερά πέταξε έναν αναβολέα σε ένα βαρέλι, το οποίο αμέσως μετατράπηκε σε άλογο, και έτσι ανέβηκαν στην κορυφή του λόφου, του Νάγκυκοπάζ, ενώ ο υπηρέτης ήταν κρυμμένος στο βαρέλι. Τα μεσάνυχτα, στο τέλος της συνάντησης των μαγισσών, οι μάγισσες επέστρεψαν στον σταυρό, όπου το άλογο έγινε ξανά βαρέλι όταν αφαιρέθηκε ο αναβολέας - αλλά ο υπηρέτης ξαφνικά πετάχτηκε από το βαρέλι και πέταξε τον αναβολέα στη μάγισσα - κι έτσι η μάγισσα έγινε άλογο. Ο υπηρέτης οδήγησε το άλογο στο εργαστήριο του σιδερά και ο σιδεράς το πέταξε την επόμενη μέρα. Όταν η μάγισσα ξαναέγινε γυναίκα, είχε πέταλα στα χέρια και τα πόδια της, και έτσι αποκαλύφθηκε τι έκανε τα βράδια. Ο παραμυθένιος κόσμος της περιοχής μπορεί να εξερευνηθεί πιο λεπτομερώς στον Θησαυρό του Κερεστουρ, ενώ ο υδάτινος κόσμος της περιοχής Μπόντρογκζουγκ μπορεί να εξερευνηθεί με SUP και κανό.
