Κερσέγκι Φουντούκι

Ο Γκέργκεϊ, στα 29 του χρόνια, έχει ήδη περισσότερες ιστορίες ζωής από τους περισσότερους συνομήλικούς του. Αρχικά σπούδασε ξυλουργική, πέτυχε εξαιρετικά αποτελέσματα σε διεθνείς διαγωνισμούς και εργάστηκε αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας, ήθελε να ανοίξει το δικό του εργαστήριο, αλλά τελικά στράφηκε προς τη γεωργία και αγόρασε μια φουντουκιά στο Τσερσέγκτομαϊ. Από τότε, ως νέος αγρότης, με την υποστήριξη της οικογένειάς του, χτίζει την επιχείρησή του, όπου η βιώσιμη καλλιέργεια και η χειροποίητη επεξεργασία είναι στο επίκεντρο.
Στη φυτεία καλλιεργούνται τρεις ποικιλίες φουντουκιού: η ρωμαϊκή, που μετά το καβούρδισμα αποκτά χρυσαφένιο χρώμα, τραγανή υφή και καθαρή γεύση· η βαρκελώνη, που έχει μεγαλύτερο μέγεθος και πιο έντονη γεύση, συχνά επεξεργάζεται σε λάδι· και η cosworth, που κυρίως χρησιμεύει ως επικονιαστής, αλλά διατίθεται και με το κέλυφος.

Η φουντουκιά παρέχει άφθονη δουλειά όλο τον χρόνο. Τον χειμώνα γίνεται το κλάδεμα και η κομποστοποίηση των κλαδιών, την άνοιξη η ήπια φυτοπροστασία και η καλλιέργεια του εδάφους χωρίς ζιζανιοκτόνα, το καλοκαίρι η προετοιμασία του εδάφους για τη συγκομιδή και το φθινόπωρο η συγκομιδή.
Η επεξεργασία της σοδειάς είναι μια μακρά διαδικασία: ταξινόμηση, σπάσιμο, καβούρδισμα, αποφλοίωση, διαλογή και συσκευασία, στις οποίες συμμετέχουν σχεδόν όλα τα μέλη της οικογένειας. Για παράδειγμα, η γιαγιά του Γκέργκεϊ είναι μεγάλη βοήθεια στο σπάσιμο και τη διαλογή των φουντουκιών, ενώ η μητέρα του, πέρα από αυτές τις εργασίες, βοηθά και στις πωλήσεις.

Ο Γκέργκεϊ εργάζεται με μια αγροτική φιλοσοφία που δίνει προτεραιότητα στη βιωσιμότητα και τον σεβασμό προς τη φύση. Για να διατηρεί τις σειρές χωρίς ζιζάνια, χρησιμοποιεί μηχανικά εργαλεία αντί για ζιζανιοκτόνα, προστατεύοντας έτσι τη μικροβιακή ζωή του εδάφους. Στη φυτοπροστασία πιστεύει στην πρόληψη: προτιμά να περπατά καθημερινά στη φυτεία, παρατηρώντας την κατάσταση των θάμνων και να αντιδρά εγκαίρως, παρά να επεμβαίνει με ισχυρά χημικά. Για την αναπλήρωση οργανικών υλικών, χρησιμοποιεί κομπόστ και τοπική κοπριά, ενώ τα κλαδιά τα θρυμματίζει και τα επιστρέφει στο έδαφος. Χρησιμοποιεί σύγχρονα εργαλεία που διευκολύνουν τη δουλειά, αλλά παραμένει πιστός στη διαφάνεια και την ανθρώπινη κλίμακα σε όλες τις διαδικασίες.

Λάδι φουντουκιού Κερσέγκι
Το ψυχρής έκθλιψης λάδι από φουντούκια είναι μια πραγματική σπεσιαλιτέ: παράγεται σε μικρές ποσότητες, αποκλειστικά από επιλεγμένα, καβουρδισμένα φουντούκια. Το λάδι έχει χρυσαφένιο χρώμα, έντονο άρωμα και χαρακτηριστική γεύση – λίγες σταγόνες αρκούν για να μεταμορφώσουν ένα απλό πιάτο.
Η χρήση του είναι πολυδιάστατη: προσθέτει απαλή, καρυδένια γεύση σε σαλάτες, είναι κομψό συμπλήρωμα σε κρεμώδεις σούπες και αποτελεί μυστικό συστατικό σε επιδόρπια. Το λάδι είναι πλούσιο σε ακόρεστα λιπαρά οξέα, φυσικές βιταμίνες και μέταλλα, καθιστώντας το όχι μόνο νόστιμο αλλά και θρεπτικό.
Το λάδι φουντουκιού διατίθεται σε συσκευασίες των 100 ml και 50 ml.

Καβουρδισμένα φουντούκια
Τα φουντούκια που καλλιεργούνται στο Τσερσέγκτομαϊ και επιλέγονται με το χέρι γίνονται πραγματικά ακαταμάχητα μετά από προσεκτικό καβούρδισμα. Κατά τη διαδικασία, οι ποικιλίες ρωμαϊκή και βαρκελώνη αποκτούν χρυσαφένιο χρώμα και τραγανή υφή. Δαγκώνοντας ένα, αναδύεται μια γεύση "Nutella".
Τα καβουρδισμένα φουντούκια διατίθενται σε φυσική και ελαφρώς αλατισμένη εκδοχή. Στη δεύτερη, μια πρέζα αλάτι αναδεικνύει ακόμη περισσότερο το φυσικό άρωμα και τη χαρακτηριστική γεύση του φουντουκιού.
Το προϊόν είναι εντελώς χωρίς πρόσθετα, παράγεται σε μικρές ποσότητες για να παραμένει πάντα φρέσκο και τραγανό.

Τα προϊόντα φουντουκιού μπορείτε να τα βρείτε στον πάγκο "Γεύσεις Τσερσέγκτομαϊ":
●    Αγορά Παραγωγών Χέβιζ
●    Αγορά Λίλιομκερτ

Φανταστείτε ότι στη θέση της λίμνης Μπάλατον κάποτε κυμάτιζε μια τεράστια λίμνη, βαθύτερη από χίλια μέτρα – σε έκταση τετρακόσιες φορές μεγαλύτερη! Η ιστορία της λίμνης Παννονίας δεν είναι μόνο ένα εντυπωσιακό γεωλογικό παρελθόν, αλλά και μια κληρονομιά που εξακολουθεί να διαμορφώνει το παρόν: τα ορυκτά μας, τα γόνιμα εδάφη μας και ακόμη και ορισμένοι θρύλοι προέρχονται από εκεί. Ανακαλύψτε πώς μια αρχαία λίμνη άλλαξε τη Δυτική Ουγγαρία, αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι!

Η γιγαντιαία – στη μεγαλύτερη έκτασή της, πάνω από τετρακόσιες φορές μεγαλύτερη από τη λίμνη Μπάλατον – αρχαία λίμνη Παννονίας κυμάτιζε στην περιοχή μας για εκατομμύρια χρόνια (περίπου 12 – 8,5 εκατομμύρια χρόνια πριν).

Λόγω της ανύψωσης των γύρω οροσειρών, η υδάτινη μάζα απομονώθηκε σταδιακά από τους ωκεανούς, το νερό της γλύκανε σταδιακά και η λεκάνη της γέμισε αργά με ιζήματα.

Η απομόνωσή της δημιούργησε μια μοναδική πανίδα, με πολλά ενδημικά είδη.

Η λίμνη Παννονίας δεν γεννήθηκε από το πουθενά, ούτε εμφανίστηκε ξαφνικά στην Καρπάθια Λεκάνη: σχηματίστηκε σε εκατομμύρια χρόνια, απομονωμένη από μεγαλύτερες υδάτινες μάζες, κυρίως λόγω της αργής, αιώνιας "χορογραφίας" της τεκτονικής και των αλλαγών στις βροχοπτώσεις.

Η "ημερομηνία γέννησής" της μπορεί να θεωρηθεί η στιγμή που εμφανίστηκε ως ανεξάρτητη, σχεδόν πλήρως απομονωμένη υδάτινη μάζα στη γεωλογική σκηνή.

Το βάθος της ξεπερνούσε τα χίλια μέτρα σε ορισμένα σημεία, ενώ αλλού υπήρχαν φυσικά πιο ρηχές περιοχές: λιμνοθάλασσες, δέλτα ποταμών και απομονωμένες μικρές λίμνες δημιούργησαν μια ποικιλόμορφη υδάτινη ζωή.

Σε περιόδους υψηλότερης στάθμης νερού, σχηματίστηκαν βραχώδεις ακτές στις άκρες των οροσειρών, τα ίχνη των οποίων έχουν βρεθεί σε πολλά μέρη, όπως στα βουνά Κεστέλι και Μέτσεκ.

Παρά την τεράστια έκταση και το βάθος της, οι ποταμοί που έρρεαν κυρίως από τις Άλπεις και τις Καρπάθιες, μεταφέροντας τεράστιες ποσότητες φερτών υλών, τη γέμισαν και μέσα σε περίπου 6,5 εκατομμύρια χρόνια "την αποχαιρέτησαν από τη σκηνή".

Από αυτά τα φερτά υλικά σχηματίστηκαν οι γνωστές σήμερα παννονικές αποθέσεις, που αποτελούνται κυρίως από άμμο, άργιλο και ιλυόλιθο – οι οποίες περιέχουν σημαντικά ορυκτά (π.χ. πετρέλαιο) και υδροφόρους ορίζοντες – και είναι χαρακτηριστικές για μεγάλο μέρος της επιφάνειας της Δυτικής Ουγγαρίας, συμπεριλαμβανομένων των λόφων Ζαλάι.

Στους παννονικούς σχηματισμούς της Δυτικής Ουγγαρίας, όπως ο σχηματισμός Σόμλο, έχουν δημιουργηθεί γόνιμα εδάφη από αργιλώδη, λεπτόκοκκα ιζήματα και άμμο.

Μέσα σε αυτά τα παννονικά στρώματα μπορεί να βρεθεί ακόμη και το "νύχι κατσίκας του Τιχάνι" από τη μυθολογία, που στην πραγματικότητα είναι απολιθωμένο κέλυφος ενός είδους μαλακίου (Congeria ungalacaprae).

Είναι ενδιαφέρον ότι, λόγω της κατεύθυνσης των μεγάλων ποταμών που γέμισαν τη λίμνη (από ΒΔ, Β, ΒΑ), η λίμνη Παννονίας γέμισε προς τα ΝΝΑ: σαν να αποχωρούσε από την περιοχή της σημερινής Ουγγαρίας σε μια ταχύτατη κινηματογραφική λήψη.

Για τον λόγο αυτό, μικρότερες λίμνες υπήρχαν για πολύ καιρό στις περιοχές της σημερινής Σλαβονίας (Κροατία) και της Βόρειας Σερβίας, αλλά αυτές – λόγω του διαφορετικού μεγέθους, χαρακτήρα και πανίδας τους – δεν μπορούν να θεωρηθούν διάδοχοι της αρχαίας λίμνης Παννονίας.