Kazár

Ο πιο μοναδικός φυσικός σχηματισμός του Καζάρ είναι ο ρυολιθικός τόφος, που σχηματίστηκε πριν από περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια κατά τη διάρκεια της μέσης εποχής του Μειόκαινου, δηλαδή την ίδια περίοδο με τα βουνά Μάτρα και Κάραντς. Πιθανότατα, αυτό το υλικό διασκορπίστηκε κατά τη διάρκεια ηφαιστειακών εκρήξεων από το Μάτρα, με μέγεθος που κυμαινόταν από σκόνη έως αρκετούς δεκατόμετρα. Η μαλακή επιφάνεια του τόφου διαμορφώθηκε από τη διάβρωση του νερού, δημιουργώντας περίπλοκες διακλαδώσεις χαραδρών που άφησαν πίσω τους κώνους και κορυφογραμμές, ένα φαινόμενο που η γεωμορφολογία αποκαλεί «κακοτράχαλα εδάφη». Αυτές οι περιοχές προστατεύτηκαν από τη διάβρωση χάρη σε μεγαλύτερα θραύσματα. Το έδαφος είναι προσπελάσιμο με προσοχή σε ξηρό καιρό, αλλά δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια βροχής, καθώς γίνεται ολισθηρό σαν σαπούνι και κολλάει στα παπούτσια και τα ρούχα σχεδόν ανεξίτηλα. Κοντά σε αυτόν τον λόφο, μπορεί να βρεθεί μια άλλη γεωλογική ιδιαιτερότητα. Αυτή η γεωλογική τομή παρουσιάζει το ανώτερο τμήμα της φάσης Ottnangian και τις βασικές σχηματισμούς της φάσης Carpathian. Μέσα στην επικάλυψη της ανώτατης στρώσης καφέ άνθρακα, οι αργιλώδεις και στη συνέχεια αμμώδεις σχηματισμοί περιέχουν δύο στρώματα πανίδας Cardium (καρδιόσχημα κοχύλια), και πάνω από αυτά, λεπτόκοκκη χαλαρή ψαμμίτης περιέχει υπολείμματα Congeria («πόδι της κατσίκας»). Ενώ το θέαμα μπορεί να ενδιαφέρει μόνο τους μη ειδικούς, οι ειδικοί—αναλύοντας τη στρωματογραφία και τα απολιθώματα που βρέθηκαν—έχουν εξαγάγει σημαντικά συμπεράσματα για τη στρωματογραφική αξιολόγηση άλλων παρόμοιων περιοχών της χώρας και για την εξήγηση του σχηματισμού ιζηματογενών πετρωμάτων σε πρώην λιμνοθαλάσσιες περιοχές.