Ellipsum

Ακόμη και τον 19ο αιώνα, πολλοί επισκέπτες έρχονταν στο Μίσκολτσταπόλτσα, καθώς το νερό που βρισκόταν εκεί θεωρούνταν ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, η λίμνη, που ήταν επίσης κατάλληλη για λουτρά, ανήκε ακόμη στην εκκλησία. Μόνο στις αρχές του 20ού αιώνα την αγόρασε η πόλη. Μέχρι τη δεκαετία του 1930, η περιοχή είχε γίνει όλο και πιο δημοφιλής, με νέα καταλύματα να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο.

"Απίστευτη ανθεκτικότητα κρύβεται σε αυτό το μικρό λουτρό. Πριν από είκοσι χρόνια, εκτός από τους κατοίκους του Μίσκολτς, ούτε πενήντα άτομα δεν ήξεραν ότι υπήρχε, και όμως σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο επισκέψιμα λουτρά της χώρας, στο τέλος ενός προηγουμένως περιγραφόμενου άθλιου δρόμου. Το γεγονός είναι ότι οι περίπου 300 βίλες του Ταπόλτσα, με τα πάνω από χίλια δωμάτια, γεμίζουν κάθε σεζόν από επισκέπτες, ανεξάρτητα από το αν το δωμάτιο βρίσκεται στην πιο δυσάρεστη τοποθεσία, είναι το πιο άβολα επιπλωμένο ή το πιο εξωφρενικά ακριβό της εποχής του."

– όπως αναφέρθηκε στη Miskolci Reggeli Hírlap στις 11 Φεβρουαρίου 1940.

Τον Δεκέμβριο του 1932, η Reggeli Hírlap δημοσίευσε ένα άρθρο του Γκέζα Χεγκιαλγιάι Κις για το λευκό φίδι του Ταπόλτσα.

"Παλαιότερα, αυτό το νερό ήταν πολύ αποτελεσματικό κατά των ασθενειών. Οι γονείς μου πήγαιναν εκεί επίσης, επισκέπτονταν την πηγή στο λουτρό, και εκεί κολυμπούσε το λευκό φίδι... Οι μεγαλύτεροι έλεγαν, 'Το νερό ήταν πιο ευεργετικό όσο ζούσε το λευκό φίδι. Αλλά οι μηχανές το έδιωξαν.'" – αναφέρει το άρθρο.

Ο συγγραφέας στη συνέχεια ξεκίνησε περαιτέρω έρευνα και συμβουλεύτηκε τον πιο διακεκριμένο φυσιογνώστη της περιοχής, τον Γιόζεφ Μπουντάι, συνταξιούχο καθηγητή φυσικής ιστορίας από το Μεταρρυθμιστικό Γυμνάσιο του Μίσκολτς, για να ρωτήσει αν θα μπορούσε να υπάρχει λευκό φίδι στο Μίσκολτσταπόλτσα. Ο Μπουντάι απάντησε:

"Το λευκό φίδι είναι άγνωστο στην επιστήμη· η ύπαρξή του είναι εξαιρετικά απίθανη. Οι παρατηρητικοί επιστήμονες θα το είχαν εντοπίσει μέχρι τώρα αν υπήρχε. Η ύπαρξή του είναι επίσης απίθανη επειδή το λευκό χρώμα έρχεται σε αντίθεση με το περιβάλλον, κάτι που θα ήταν ένα αφύσικο φαινόμενο και πιθανότατα θα οδηγούσε στην εξαφάνιση του ζώου. Πιστεύω ότι το λευκό φίδι γεννήθηκε από τη φαντασία των ανθρώπων, όχι από την πραγματικότητα."

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο θρύλος του φιδιού συμβόλιζε τις θεραπευτικές δυνάμεις του νερού – αλλά σήμερα, κανείς δεν θα το βρει στο Μίσκολτσταπόλτσα.