Πλατεία Ελισάβετ

Περισσότερες πληροφορίες

Η Πλατεία Ελισάβετ, αν και η μικρότερη πλατεία στο Μίσκολτς, είναι μία από τις πιο όμορφες, με όλα της τα κτίρια να έχουν κατασκευαστεί σε εκλεκτικό στυλ κατά τη διάρκεια της Αυστροουγγρικής Μοναρχίας, μιας περιόδου οικονομικής ευημερίας για την πόλη και τη γειτονική Διόσγιορ. Η ανάπτυξη της πλατείας ξεκίνησε μετά τη μεγάλη πλημμύρα του 1878, όταν η πόλη διέταξε την απομάκρυνση των μύλων κατά μήκος του ρέματος Σίνβα. Ο τελευταίος που αποσυναρμολογήθηκε ήταν ο Μύλος Παπ το 1891, σηματοδοτώντας την έναρξη της κατασκευής του νέου δημόσιου λουτρού και τη γέννηση της πλατείας. Τα επόμενα χρόνια, η πλατεία απέκτησε περισσότερα κτίρια, όπως το Σπίτι Διόσεγκι, το κτίριο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, το Σπίτι Πατάκι-Αργκάι και το Σπίτι Στάινφελντ, που συμβάλλουν στη διατήρηση της ιστορικής της γοητείας. Αρχικά, πίσω από το κτίριο του λουτρού σχεδιάστηκε ένα πάρκο και στη συνέχεια μια αγορά, αλλά το οικόπεδο τελικά πουλήθηκε, και το 1897 ο δήμαρχος Κάλμαν Σολτές έχτισε το τελευταίο σπίτι στην πλατεία. Μετά τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Κοσούθ το 1898, η πλατεία ονομάστηκε προς τιμήν της Βασίλισσας Ελισάβετ, τιμώντας την πίστη και τον πατριωτισμό της πόλης. Το άγαλμα, που δημιουργήθηκε από τον Γιόζεφ Ρόνα, ήταν η πρώτη πλήρης απεικόνιση του Κοσούθ στην ιστορική Ουγγαρία. Με τα χρόνια, η πλατεία υπέστη αρκετές μεταμορφώσεις: η παλιά Γέφυρα Ελισάβετ εξαφανίστηκε όταν καλύφθηκε ο Σίνβα, και αργότερα φυτεύτηκαν ιαπωνικές κερασιές, προσφέροντας εντυπωσιακή ανοιξιάτικη ανθοφορία. Τα σχέδια περιλάμβαναν κάποτε ένα τελεφερίκ προς τον Λόφο Άβας, το οποίο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, διατηρώντας τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα της πλαγιάς. Λόγω της κυκλοφορίας κατά μήκος της Οδού Κάλβιν, η πλατεία χρειαζόταν πιο σαφή όρια, τα οποία καθορίστηκαν το 2010 με την επαναλειτουργία της κοίτης του ρέματος και την κατασκευή μιας νέας Γέφυρας Ελισάβετ. Σήμερα, η Πλατεία Ελισάβετ παραμένει ένα ουσιαστικό μέρος της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του Μίσκολτς.