-
Φωτογραφία: Horváth Csongor -
Φωτογραφία: Horváth Csongor -
Φωτογραφία: Innotime
Avas
Το Αβάς, ο εμβληματικός λόφος του Μίσκολτς, αποτελεί εδώ και καιρό χαρακτηριστικό στοιχείο του τοπίου της πόλης.
Περισσότερες πληροφορίες
Το Αβάς, ο εμβληματικός λόφος του Μίσκολτς, αποτελεί εδώ και καιρό χαρακτηριστικό στοιχείο του τοπίου της πόλης. Υψώνεται δίπλα στο ρέμα Σίνβα, που ρέει από τα βουνά Μπιουκ, και το όνομά του πιθανότατα προέρχεται από την ουγγρική λέξη «óv», που σημαίνει «προστατεύω», υπονοώντας την εποχή που οι πλαγιές του καλύπτονταν από απαγορευμένα δάση. Ωστόσο, από τον 14ο αιώνα και μετά, αμπελώνες δημιουργήθηκαν στις νότιες πλαγιές, και για αιώνες, η αμπελουργία διαμόρφωσε τη ζωή στο Μίσκολτς. Αυτή η ακμάζουσα εποχή οινοπαραγωγής έληξε τη δεκαετία του 1880 με μια καταστροφική επιδημία φυλλοξήρας που κατέστρεψε τους αμπελώνες, αφήνοντας την περιοχή έρημη.
Οι κάβες στη βόρεια πλευρά του λόφου, ωστόσο, άντεξαν και έγιναν τόποι συγκέντρωσης για λογοτεχνικές εταιρείες και φιλικές συναντήσεις κατά τον 19ο και 20ό αιώνα. Μετά την παρακμή της αμπελουργίας, το Αβάς απέκτησε νέους ρόλους: οι κρεμαστοί κήποι του λόφου Χόρβατ και το παρεκκλήσι του Καλαβαρίου έγιναν δημοφιλή μέρη για χαλάρωση. Το Αβάς γνώρισε τη μεγαλύτερη μεταμόρφωσή του τη δεκαετία του 1970, όταν χτίστηκε μια κατοικημένη περιοχή στα πρώην αμπελοτόπια για να φιλοξενήσει τον αυξανόμενο πληθυσμό της πόλης, κυρίως εργάτες από τα χαλυβουργεία του Διόσγιορ.
Σήμερα, το Αβάς είναι μία από τις συμβολικές περιοχές του Μίσκολτς. Οι σειρές από κάβες κρασιού, ο λόφος Χόρβατ και ο διάσημος πύργος παρατήρησης το καθιστούν δημοφιλή τόπο συνάντησης τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους τουρίστες. Όπως ο μικρότερος γιος στα λαϊκά παραμύθια, ο λόφος έχει διανύσει μεγάλη πορεία για να εξασφαλίσει τη θέση του στην καρδιά της πόλης και παραμένει ένα καθοριστικό κομμάτι της ταυτότητας του Μίσκολτς.